Marianne de Liever-Beetz

Marianne (Marianna) Beetz wordt op 11 juli 1889 geboren in de Valkenburgerstraat in Amsterdam, Een arme buurt met een rijk Joods leven, met synagogen, koosjere bakkers, een diamantslijperij en kleine ondernemers. Marianne is de dochter van Salomon Beetz en Klara Polak. Ze heeft twee zussen: Deborah en Grietje. Over haar jeugd is verder niets bekend. 

Het gezin

Ze trouwt op haar 31^e, in mei 1921, met de 29-jarige kleermaker Hartog de Liever uit Nijkerk. In de loop der jaren krijgen ze twee kinderen. Zoon Salomon wordt op 5 april 1922 in Amsterdam geboren en dochter Klara op 26 augustus 1929 in Amersfoort. Het huwelijk van Marianne en Hartog houdt na de geboorte van Klara geen stand. Op 6 december 1934 wordt officieel een scheiding uitgesproken. Toch is Hartog daarna niet helemaal uit beeld, want in de adresboeken van Amersfoort van 1940 -1942 staan de voormalige echtelieden afwisselend vermeld als woonachtig op Schimmelpenninckstraat 23. Vermoedelijk woont het gezin in de beginjaren van de oorlog samen op dit adres. 

Als ‘Häftling’ op transport

In 1943 zijn Marianne, Salomon en Klara ondergedoken in Bilthoven, want een handgeschreven notitie in Marianne’s dossier in het Nationaal Archief vermeldt dat ze hier op hun onderduikadres zijn gearresteerd. Op 17 december 1943 wordt Marianne als ‘Häftling’ op transport gezet naar Westerbork, samen met haar kinderen, en als gevangene het kamp binnengebracht. Een ‘Häftling’ is een strafgevangene die de anti-Joodse wetgeving waar onderduik onder valt, heeft overtreden. Marianne komt met haar kinderen terecht een van de strafbarakken. Op 25 januari 1944 staan ze alle drie op de gevreesde deportatielijsten. De trein vertrekt met meer dan duizend mensen dicht op elkaar gepakt in veewagons naar Auschwitz. Marianne Beetz is daar op 28 januari 1944, op 54-jarige leeftijd, vermoord.