Benjamin van Thijn

Benjamin van Thijn heeft zijn werkzame leven achter de rug als hij op 30 mei 1939 met zijn vrouw intrekt bij zijn dochter Betsie en haar gezin in de Voltastraat in Amersfoort. Benjamin, geboren op 4 oktober 1870 in Zaandam in het gezin van Marcus van Thijn en Paulina Stern, groeit vermoedelijk op in Zaandam. De Van Thijn’s in Zaandam zijn vaak ‘vleeschhouwer’, maar Benjamin kiest voor een ander beroep: hij wordt diamantslijper. Op 14 juni 1905, hij is dan 34,  trouwt hij met Heintje Hamburger. Ze verhuizen naar Amsterdam en hier komen hun twee kinderen ter wereld: Emanuel in 1905 en Betsie in 1906. 

Vertrek uit Amsterdam

Aan het eind van de dertiger jaren laat Benjamin Amsterdam achter zich. Zijn Amsterdamse persoonskaart vermeldt daarna verschillende adressen in korte tijd. Van de Jekerstraat 81 in Amsterdam naar de Voltastraat 53 in Amersfoort, in 1942 weer in Amsterdam, en per 19 september van dat jaar op het adres van Emanuel, in de Jasper Leijnsenstraat 21. Vier maanden later wordt Kerkstraat 147 in Amsterdam genoteerd op de persoonskaart.

Oproep voor Westerbork 

In 1943 is de systematische afvoering van de Joden via Westerbork naar de vernietigingskampen al een jaar aan de gang. Wie een oproep krijgt, moet zich melden en wie niet komt opdagen wordt naar een concentratiekamp gestuurd, zo wordt er gedreigd. Benjamin van Thijn en zijn vrouw geven gehoor aan hun oproep voor Westerbork. Dochter Betsie en haar gezin is hem voorgegaan. Ze zijn in augustus 1942 vergast in Auschwitz. 

Transport naar Sobibor

Benjamin en zijn vrouw melden zich op 8 april 1943 in Westerbork. Op dinsdag 13 april 1943 gaan ze op transport naar Sobibor. In de trein van het zevende transport naar dit vernietigingskamp bevinden zich 1204 mannen, vrouwen en kinderen. Van hen keert  niemand terug. Benjamin van Thijn is 72 jaar als hij op 16 april 1943 wordt vergast in Sobibor.