Johanna Hilversum-Haringman

Johanna Haringman is de dochter van Matthijs Haringman en Eva Walvis. Ze wordt geboren op 19 januari 1909 in Mühlheim an der Ruhr, een stadje vlak bij Düsseldorf. Haar ouders zijn naar Mühlheim verhuisd omdat haar vader daar als dagloner werk kan krijgen. In 1910 komt broertje Alfred ter wereld. Tot 1912 woont het gezin in Duitsland, daarna gaan ze terug naar Amsterdam waar Johanna verder opgroeit. 

Op haar 23^e trouwt ze op 13 april 1932 in Amsterdam met de 25-jarige Philip (Flip) Hilversum. Ze verhuist een paar weken later naar zijn geboorteplaats Amersfoort en op 6 september 1932 wordt hun dochter Jenny (Jentje) geboren. Aanvankelijk woont ze met Flip en Jenny op verschillende adressen in de Schimmelpenninckstraat, maar in 1938 verhuizen ze naar het nieuwbouwdeel van de Kruiskamp, naar de Trompstraat nr. 80. De broer van Flip, Emanuel, woont met zijn gezin een paar huizen verderop.

Het eerste oorlogsjaar

De oorlog breekt uit en al vanaf het eerste oorlogsjaar krijgt het Joodse bevolkingsdeel te maken met ‘ge- en verboden’. Deze anti-Joodse wetten maken een normaal leven onmogelijk. En dat is ook de bedoeling van de Duitsers: de Joden eerst buiten de samenleving plaatsen, daarna ze wegvoeren en vermoorden. 

Alle kinderen onder de 16 moeten weg

Johanna belandt op 16 april 1943 met haar dochtertje in Kamp Vught. Door de aanhoudende razzia’s is het kamp overvol en is er een onhoudbare situatie ontstaan. De Duitsers nemen daarop het drastische besluit dat alle kinderen onder de 16 weg moeten, met hun moeders. Ze krijgen te horen dat ze naar een ander kinderkamp gaan. Op 6 juni 1943 vertrekt de deportatietrein van Vught naar Westerbork, maar Johanna gaat met Jenny rechtstreeks door naar Sobibor in Polen. Bij aankomst, op 11 juni 1943, is zij daar samen met haar dochter Jentje vermoord in de gaskamers van Sobibor.